- Industry: Art history
- Number of terms: 11718
- Number of blossaries: 0
- Company Profile:
Συντομογραφία για ΝΕΟ-γεωμετρική Conceptualism. Ο όρος αυτός τέθηκε σε χρήση στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στην Αμερική για να περιγράψει το έργο του Peter Halley, Ashley Bickerton, Jeff Koons και άλλοι. Ιδιαίτερα Χάλλεϋ επηρεάστηκε έντονα από ο Γάλλος διανοούμενος Jean Baudrillard. Την εργασία τους με στόχο την έναν και μια κριτική της την εκμηχάνιση και εμπορευματοποίηση του σύγχρονου κόσμου — τι Χάλλεϋ αναφέρεται ως το «geometricisation της σύγχρονης ζωής». Βλέπουμε γεωμετρία ως μεταφορά για την κοινωνία, Χάλλεϋ έκανε λαμπρά χρωματισμένα έργα ζωγραφικής γεωμετρικά αφηρημένη που, ωστόσο, έχουν εικονιστικού βάση. Που προέρχονται από τα πράγματα όπως πλακέτες κυκλωμάτων, που χρησιμοποιεί Χάλλεϋ, για να αντιπροσωπεύουν επιμέρους οργανισμών και των δικτύων του σύγχρονου αστικού ύπαρξη. Η Ζωγραφική είναι απεικονίσεις του κοινωνικού τοπίου, απομόνωση και συνδεσιμότητα. Το έργο των Bickerton και Koons ήταν κυρίως τριών διαστάσεων. Koons παρωδείται των καταναλωτών πολιτισμού, παρουσιάζοντας πραγματική καταναλωτικών αγαθών όπως έργα διαχρονικό ομορφιάς. Bickerton σε έργα όπως του σειρά Biofragment, δημιούργησε ένα όραμα για αποκάλυψη.
Industry:Art history
Neo-Impressionism είναι ειδική ονομασία που δίνεται για το Post-Impressionist έργο του Seurat και Signac και τους οπαδούς τους. Τόσο Καμίλ και Lucien Pissarro, είχε μια φάση Neo-Impressionist και την εργασία τους συνέχισε να φέρουν ισχυρή ίχνη του στυλ. Neo-Impressionism χαρακτηρίζεται από τη χρήση της τεχνικής της Divisionist (συχνά ευρέως αλλά ανακριβώς ονομάζεται pointillism, ένας όρος αποφύγει Signac). Divisionism, προσπάθησε να θέσει σε Impressionist ζωγραφικής του φωτός και του χρώματος σε επιστημονική βάση με χρήση οπτικών μείγμα των χρωμάτων. Αντί της ανάμειξης χρώματα στην παλέτα, γεγονός που μειώνει την ένταση, τα στοιχεία του πρωτεύοντος-χρώμα του κάθε χρώματος τοποθετήθηκαν χωριστά στον καμβά με μικροσκοπικά dabs έτσι θα συνδυάζουν στο μάτι του θεατή. Οπτικώς μεικτών χρωμάτων μετακίνηση προς το λευκό, έτσι ώστε αυτή η μέθοδος έδωσε μεγαλύτερη φωτεινότητα. Η τεχνική αυτή καθορίστηκε με βάση τις θεωρίες του χρώματος του M-E Σεβρέλ, στον couleurs des των οποίων De la loi du Κοντράστε simultanée (για το δίκαιο της την ταυτόχρονη αντίθεση χρωμάτων) δημοσιεύθηκε στο Παρίσι το 1839 και είχε αυξανόμενη επίπτωση στην γαλλική ζωγράφοι από τότε και στο εξής, ιδίως στα ιμπρεσιονιστών και Post-Impressionists γενικά, καθώς και το Neo-Impressionists.
Industry:Art history
Όρος που εγκρίθηκε από την ολλανδική πρωτοπόρος της αφηρημένη τέχνη, Μοντριάν, για δική του τύπου αφηρημένη Ζωγραφική. Από την ολλανδική de nieuwe beelding. Βασικά σημαίνει νέα τέχνη (ζωγραφική και τη γλυπτική είναι πλαστικών τεχνών). Επίσης εφαρμόζονται στο έργο του Νεοπλαστικισμός κύκλου των καλλιτεχνών, τουλάχιστον μέχρι να την απόσχιση του Μοντριάν από την ομάδα το 1923. Στα πρώτα έντεκα θέματα της εφημερίδας Νεοπλαστικισμός Μοντριάν δημοσιευθεί μακρά δοκίμιό του «ΝΕΟ-Plasticism εικονογραφημένο τέχνη» στην οποία μεταξύ πολλά άλλα πράγματα που έγραψε:» ως ένα καθαρά εκπροσώπηση του ανθρώπινου μυαλού, τέχνης θα εκφραστεί σε ένα καλαίσθητο καθαρισμένο, δηλαδή, την αφηρημένη μορφή «ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή Η νέα ιδέα πλαστικά λαμβάνει τη μορφή εκπροσώπηση φυσικών ή σκυρόδεμα — αυτή την νέα ιδέα πλαστικά θα παραβλέψει τα στοιχεία της εμφάνισης, δηλαδή, φυσικό φόρμας και χρώματος. Για το αντίθετο, θα πρέπει να βρουν την έκφραση την άντληση φόρμας και χρώματος, δηλαδή, την ευθεία γραμμή και το σαφώς καθορισμένες πρωτεύον χρώμα». ΝΕΟ-Plasticism ήταν στην πραγματικότητα μια ιδανική τέχνης στην οποία τα βασικά στοιχεία της ζωγραφικής — χρώματος, γραμμή φόρμας — ήταν χρησιμοποιείται μόνο για τους μεγαλύτερης, πιο θεμελιωδών κράτους: μόνο για την πρωτογενή χρώματα και μη-χρώματα, μόνο τετράγωνα και παραλληλόγραμμα, μόνο ευθεία και οριζόντιες ή κάθετες γραμμές. Μοντριάν είχε μια έντονη επιρροή στις επόμενες τέχνης και τώρα θεωρείται ως ένα από τα μεγαλύτερα όλα σύγχρονων καλλιτεχνών.
Industry:Art history
Όρος που εφαρμόζεται για τη επινοητικοί και αρκετά συχνά αφηρημένη τοπίο με βάση ζωγραφική του Paul Nash, Graham Sutherland και άλλων στα τέλη του 1930 και του 1940. Την εργασία τους συχνά περιλαμβάνονται στοιχεία, ήταν γενικά ζοφερή, αντανακλώντας τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την προσέγγιση και τα επακόλουθα, αλλά πλούσια, ποιητική και ικανή να ένα διορατικό ένταση. Το εμπνεύστηκε εν μέρει από τα τοπία οραματιστής Samuel Palmer και οι αρχαίοι, εν μέρει από μια πιο γενική συναισθηματική αντίδραση στην βρετανική τοπίο και την ιστορία. Άλλα μεγάλα ΝΕΟ-ρομαντικών ήταν Michael Ayrton, John Craxton, Ivon Χίτσενς, Ιωάννης Minton, Ιωάννης Piper, Keith Vaughan. Ο όρος μερικές φορές αγκαλιάζει Robert Colquhoun και Robert MacBryde, και το πρώιμο έργο του Φρόιντ Lucian. Επίσης η γραφική εργασία του Henry Moore της περιόδου, ιδιαίτερα του σχέδια του πολέμου καταφύγια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 στο Παρίσι που προέκυψαν από μια ομάδα εικονιστικού ζωγράφοι συχνά νοσταλγική έργο του οποίου brooding γρήγορα έγινε επισημαίνονται ΝΕΟ-ρομαντικούς. Μεταξύ αυτών ήταν το ρώσο-Αμερικανός τρίο Eugène Berman και ο αδελφός Λεονίντ και Πάβελ Τσελίτσεβ.
Industry:Art history
Τέχνη της και για το internet ονομάζεται Net art. Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια διαδικασία να καταστεί γραφικά χρησιμοποιώντας έναν υπολογιστή σε κάποια φόρμα ή άλλο, είτε πρόκειται για λήψη εικόνων που στη συνέχεια εκτίθενται online ή να δημιουργήσετε προγράμματα τα οποία δημιουργούν το γραφικό. Net τέχνης αναδύθηκε τη δεκαετία του 1990, κατά την καλλιτέχνες διαπιστώθηκε ότι το Διαδίκτυο ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο για την προώθηση της την τέχνη τους uninhibited από πολιτική, κοινωνική ή πολιτιστική περιορισμούς. Για το λόγο αυτό το έχει εξαγγελθεί ως ανατρεπτική, ξεπερνούν επιδέξια γεωγραφικά και πολιτιστικά όρια και defiantly στόχευση ευνοιοκρατία, υλισμός και αισθητική συμμόρφωσης. Τοποθεσίες, όπως το YouTube και MySpace έχουν γίνει φόρουμ για τέχνη, επιτρέποντας τους καλλιτέχνες να εκθέσουν τη δουλειά τους χωρίς την έγκριση του οργάνου. Πρωτοπόρους του Net art περιλαμβάνουν Tilman Baumgarten, Jodi και Vuc Cosik.
Industry:Art history
Η «νέων καλλιτεχνών σύνδεσης του Μονάχου» ιδρύθηκε ως αβάν γκαρντ exhibiting κοινωνίας στο Μόναχο το 1909. Με τον Βασίλι Καντίνσκι ως Πρόεδρο και τα μέλη συμπεριλαμβανομένων Αλεξέι Jawlensky και Gabriele Münter, η Ένωση μονταρισμένο αμφιλεγόμενες εκθέσεις εργασίας μελλοντιστής-επηρέασε το 1909, 1910 και το 1911. Καντίνσκι παραιτήθηκε από το 1911 και με το Φραντς Μαρκ, που είχε υπερασπίστηκε την NKV κατά την ευρεία κριτική που δέχθηκε το προηγούμενο έτος, ιδρύθηκε το Blaue Reiter.
Industry:Art history
Συνήθως μεταφράζεται ως νέα αντικειμενικότητα. Γερμανική σύγχρονη ρεαλιστής κυκλοφορία του 1920, λαμβάνοντας το όνομά της από την έκθεση εξπρεσιονισμό που πραγματοποιήθηκε στο Mannheim το 1923. Μέρος του φαινομένου της επιστροφής σειρά μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Που περιγράφονται από το διοργανωτή της έκθεσης, GF Hartlaub, ως «νέων ρεαλισμό που φέρουν ένα σοσιαλιστικό γεύση». Τα δύο βασικά καλλιτέχνες που συνδέονται με εξπρεσιονισμό είναι Otto Dix και George Grosz, δύο από τις μεγαλύτερες ρεαλιστής ζωγράφοι του εικοστού αιώνα. Τους ζωγραφικοί πίνακες και σχέδια που απεικονίζεται έντονα και excoriated της διαφθοράς, αναζητούν ξέφρενη αναψυχής και γενική καθυστερήσεις της Γερμανίας μετά την ήττα του πολέμου και της Βαϊμάρης αναποτελεσματική, η οποία διέπεται μέχρι την άφιξη στην εξουσία του ναζιστικού κόμματος το 1933. , Αλλά την εργασία τους αποτελεί επίσης μια πιο καθολική, άγριες σάτιρα σχετικά με την κατάσταση του ανθρώπου. Άλλους καλλιτέχνες περιλαμβάνουν Christian Schad και Georg Schrimpf.
Industry:Art history
Συνήθως μεταφράζεται ως νέα αντικειμενικότητα. Γερμανική σύγχρονη ρεαλιστής κυκλοφορία του 1920, λαμβάνοντας το όνομά της από την έκθεση εξπρεσιονισμό που πραγματοποιήθηκε στο Mannheim το 1923. Μέρος του φαινομένου της επιστροφής σειρά μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Που περιγράφονται από το διοργανωτή της έκθεσης, GF Hartlaub, ως «νέων ρεαλισμό που φέρουν ένα σοσιαλιστικό γεύση». Τα δύο βασικά καλλιτέχνες που συνδέονται με εξπρεσιονισμό είναι Otto Dix και George Grosz, δύο από τις μεγαλύτερες ρεαλιστής ζωγράφοι του εικοστού αιώνα. Τους ζωγραφικοί πίνακες και σχέδια που απεικονίζεται έντονα και excoriated της διαφθοράς, αναζητούν ξέφρενη αναψυχής και γενική καθυστερήσεις της Γερμανίας μετά την ήττα του πολέμου και της Βαϊμάρης αναποτελεσματική, η οποία διέπεται μέχρι την άφιξη στην εξουσία του ναζιστικού κόμματος το 1933. , Αλλά την εργασία τους αποτελεί επίσης μια πιο καθολική, άγριες σάτιρα σχετικά με την κατάσταση του ανθρώπου. Άλλους καλλιτέχνες περιλαμβάνουν Christian Schad και Georg Schrimpf.
Industry:Art history
Γύρω από το 1980 μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν μια γενική αντίδραση στην δυτική τέχνη για την επικυριαρχία των ελάχιστη και εννοιολογικού art κατά την προηγούμενη δεκαετία. Στη Ζωγραφική αυτό αντίδραση έλαβε τη μορφή της Neo-Expressionism και συναφή φαινόμενα. Στη γλυπτική υπήρξε αξιόλογη επιστροφής με τη χρήση του ένα ευρύ φάσμα τεχνικών των εργασιών κατασκευής και ακόμη και η χρήση παραδοσιακών υλικών και μεθόδους, όπως εργασίες γλυπτικής στην πέτρα και μάρμαρο. Εικονιστικού και metaphoric εικόνες επανεμφανίστηκε μαζί με τους τίτλους ποιητική ή υποβλητικός. Στη Βρετανία μια ισχυρή ομάδα νέων γλύπτες προέκυψε η εργασία των οποίων παρόλο που αρκετά ανόμοιες, γρήγορα έγινε γνωστή ως νέα βρετανική γλυπτική. Ο κύριος καλλιτέχνες που συνδέονται με την νέα βρετανική γλυπτική ήταν Stephen Cox, Tony Cragg, Barry Flanagan, Anthony Gormley, Richard Deacon, Shirazeh Houshiary, Anish Kapoor, Alison Wilding και Bill Woodrow.
Industry:Art history
Βάσιμοι στο Λονδίνο το 1886 ως exhibiting κοινωνίας από καλλιτέχνες που επηρεάζεται από Ιμπρεσιονισμός και η εργασία των οποίων απορρίφθηκε από τη συντηρητική Βασιλική Ακαδημία. Κλειδί πρόωρη βουλευτές ήταν Whistler (παρόλο που παραιτήθηκε σύντομα) Sickert του και να οδηγηθούν. Άλλοι με την πρώτη παρουσίαση περιλαμβάνονται Clausen, Stanhope Forbes και Sargent. Αρχικά αβάν γκαρντ τις NEAC γρήγορα έγινε ολοένα και πιο συντηρητική και Sickert και βόδι σχημάτισαν μια «Impressionist πυρήνα», στάσης τα δικά τους Παρουσίαση Λονδίνο ιμπρεσιονιστών το 1889. NEAC, εξακολουθεί να είναι σημαντική ως βιτρίνα για προχωρημένους art μέχρι το 1911, όταν υπό αμφισβήτηση από την Camden Town ομάδα και η ομάδα του Λονδίνου, και συνέχισε να ασκήσει την επιρροή σε τη δεκαετία του 1920, με καλλιτέχνες όπως ο Αύγουστος John και παρουσιάζουν Stanley Spencer. Εξακολουθεί να υπάρχει, τώρα διατηρώντας την Impressionist παράδοση.
Industry:Art history
